See also: Laur

Iberian

edit

Etymology

edit

Connected to Proto-Basque *lauR (four), compare Basque lau (four)

Numeral

edit

laur

  1. four
    oŕgei ge laur
    Twenty times four

References

edit

Villamor, Fernando (2020) A basic dictionary and grammar of the Iberian language

Nehan

edit

Noun

edit

laur

  1. water

References

edit

Old English

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Proto-West Germanic *laur.

Pronunciation

edit

Noun

edit

laur m

  1. laurel

Declension

edit

Strong a-stem:

singular plural
nominative laur lauras
accusative laur lauras
genitive laures laura
dative laure laurum

Derived terms

edit

References

edit

Polish

edit
 
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl
 
laury

Etymology

edit

Learned borrowing from Latin laurus. Doublet of wawrzyn.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈlawr/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -awr
  • Syllabification: laur

Noun

edit

laur m inan (related adjective laurowy)

  1. laurel (any plant of the genus Laurus)
    Synonym: wawrzyn
  2. laurel (crown of laurel)
    Synonym: wawrzyn
  3. (figurative) laurel (honor, distinction)
    Synonym: wawrzyn

Declension

edit

Derived terms

edit
(nouns):
edit
(adverbs):
(verbs):

Further reading

edit
  • laur in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • laur in Polish dictionaries at PWN
  • laur in PWN's encyclopedia

Romanian

edit
 
Laur

Etymology

edit

Inherited from Latin laurus. The sense of "laurel" is probably a learned borrowing, in contrast to that of "jimsonweed".

Noun

edit

laur m (plural lauri)

  1. laurel (evergreen shrub, of the genus Laurus)
    Synonym: dafin
  2. jimsonweed, thorn apple (Datura stramonium)

Declension

edit
Declension of laur
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative laur laurul lauri laurii
genitive-dative laur laurului lauri laurilor
vocative laurule laurilor

Tocharian B

edit

Noun

edit

laur

  1. spike (of iron)