leyna

Icelandic

leyna (weak verb, third-person singular past indicative leyndi, supine leynt)

(transitive or ditransitive, governs the dative, or accusative and dative) to hide, conceal (something [dat.] from someone [acc.])
Synonyms: fela, dylja, hylja

leyna — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að leyna
supine (sagnbót)		leynt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		leynandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég leyni	við leynum	present (nútíð)	ég leyni	við leynum
	þú leynir	þið leynið		þú leynir	þið leynið
	hann, hún, það leynir	þeir, þær, þau leyna		hann, hún, það leyni	þeir, þær, þau leyni

past (þátíð)	ég leyndi	við leyndum	past (þátíð)	ég leyndi	við leyndum
	þú leyndir	þið leynduð		þú leyndir	þið leynduð
	hann, hún, það leyndi	þeir, þær, þau leyndu		hann, hún, það leyndi	þeir, þær, þau leyndu

imperative (boðháttur)	leyn (þú)	leynið (þið)
	leyndu	leyniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

leynast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að leynast
supine (sagnbót)		leynst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		leynandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég leynist	við leynumst	present (nútíð)	ég leynist	við leynumst
	þú leynist	þið leynist		þú leynist	þið leynist
	hann, hún, það leynist	þeir, þær, þau leynast		hann, hún, það leynist	þeir, þær, þau leynist

past (þátíð)	ég leyndist	við leyndumst	past (þátíð)	ég leyndist	við leyndumst
	þú leyndist	þið leyndust		þú leyndist	þið leyndust
	hann, hún, það leyndist	þeir, þær, þau leyndust		hann, hún, það leyndist	þeir, þær, þau leyndust

imperative (boðháttur)	leynst (þú)	leynist (þið)
	leynstu	leynisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

leyndur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	leyndur	leynd	leynt	leyndir	leyndar	leynd
accusative (þolfall)	leyndan	leynda	leynt	leynda	leyndar	leynd
dative (þágufall)	leyndum	leyndri	leyndu	leyndum	leyndum	leyndum
genitive (eignarfall)	leynds	leyndrar	leynds	leyndra	leyndra	leyndra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	leyndi	leynda	leynda	leyndu	leyndu	leyndu
accusative (þolfall)	leynda	leyndu	leynda	leyndu	leyndu	leyndu
dative (þágufall)	leynda	leyndu	leynda	leyndu	leyndu	leyndu
genitive (eignarfall)	leynda	leyndu	leynda	leyndu	leyndu	leyndu