mówczyni
Polish
editEtymology
editFrom mówca + -yni. First attested in 1817.[1]
Pronunciation
editNoun
editmówczyni f (male equivalent mówca)
Declension
editDeclension of mówczyni
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | mówczyni | mówczynie |
genitive | mówczyni | mówczyń |
dative | mówczyni | mówczyniom |
accusative | mówczynię | mówczynie |
instrumental | mówczynią | mówczyniami |
locative | mówczyni | mówczyniach |
vocative | mówczyni | mówczynie |
Related terms
edit(adjectives):
(adverb):
(nouns):
(verbs):
- mówić impf
References
editFurther reading
edit- mówczyni in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- mówczyni in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mówczyni”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1056
- mówczyni in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego