mówca

See also: mōwca

Kashubian

Etymology

From mówic +‎ -ca.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmwoft͡sa/
• Rhymes: -oft͡sa
• Syllabification: mów‧ca

Noun

mówca m pers

1. speaker, orator (person who speaks)

Further reading

• Stefan Ramułt (1893) “mòvca”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), page 105
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “mówca”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[1], volume 1, page 1078
• “mówca”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Old Polish

Etymology

From mówić +‎ -ca. First attested in 1444.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /mɔːft͡sa/
• IPA^(key): (15^th CE) /moft͡sa/

Noun

mówca m animacy unattested

1. speaker, orator (person who speaks)
   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 35:

     Mowczia locutor

     [Mowca locutor]

2. (law) spokesman, defender, proponent (deputy of a procedural party)
   • 1876-1929 [15th century], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎^[2], volume XXVII, page 265:

     Prolocutor, procurator mowcza

     [Prolocutor, procurator mowca]

Derived terms

noun

• gwiazdomówca

 

Descendants

• Polish: mówca
• Silesian: mōwca

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “mówca”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish mówca. By surface analysis, mówić +‎ -ca.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmuf.t͡sa/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈmof.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uft͡sa
• Syllabification: mów‧ca

Noun

mówca m pers (female equivalent mówczyni)

1. speaker, orator (person who speaks)
2. (Middle Polish, law) spokesman, defender, proponent (deputy of a procedural party)

   Synonym: rzecznik

Declension

Declension of mówca

	singular	plural
nominative	mówca	mówcy/mówce (deprecative)
genitive	mówcy	mówców
dative	mówcy	mówcom
accusative	mówcę	mówców
instrumental	mówcą	mówcami
locative	mówcy	mówcach
vocative	mówco	mówcy

Derived terms

adjectives

• mówcowy
• mówczy

 

Related terms

adjectives

• mowny
• mówieniowy
• mówiony
• mówniczy

 

adverb

• mownie

 

nouns

• mowa
• mowina
• mowisko
• mowność
• móweczka
• mówiąca
• mówiący
• mówka
• mównica
• mównictwo
• mównik

 

verbs

• mówić impf

 

Collocations

Collocations

• świetny mówca ― great speaker
• błyskotliwy mówca ― brilliant speaker
• znakomity mówca ― excellent speaker
• dobry mówca ― good speaker
• wspaniały mówca ― great speaker
• wybitny mówca ― outstanding speaker
• doskonały mówca ― excellent speaker
• urodzony mówca ― born speaker
• główny mówca ― main speaker
• mówca wiecowy ― rally speaker
• mówca motywacyjny ― motivational speaker
• talent mówcy ― speaker's talent
• wystąpienie mówcy ― speaker's speech
• głos mówcy ― speaker's voice
• słowa mówcy ― speaker's words
• mówca podkreśla/podkreślił ― a speaker emphasizes/emphasized

Further reading

• mówca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mówca in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “mowca”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “MÓWCA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 09.10.2008
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “mowca”, in Słownik języka polskiego
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mówca”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1056