mównik
See also: mownik
Polish edit
Alternative forms edit
- mownik (obsolete)
Etymology edit
From mówić + -nik. Compare French dictionnaire. First attested in 1764.[1]
Pronunciation edit
Noun edit
mównik m inan
- (electronics) speaker (part of electronic device into which one speaks)
- (obsolete) dictionary
- Synonym: słownik
Declension edit
Declension of mównik
Derived terms edit
adjective
noun
Related terms edit
adjectives
adverb
nouns
verbs
- mówić impf
References edit
Further reading edit
- mównik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “mownik”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861), “mównik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mównik”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1057