maça
See also: Appendix:Variations of "maca"
Catalan edit
Etymology edit
Inherited from Old Catalan maça, from Late Latin mattia or Vulgar Latin *mattea, probably from Latin mateola, from Proto-Indo-European *mat (“hoe, plow”). Compare Occitan massa, Spanish maza, Portuguese maça, French masse, Italian mazza.
Pronunciation edit
Noun edit
maça f (plural maces)
Derived terms edit
References edit
- “maça” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “maça”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “maça” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “maça” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From Old Galician-Portuguese maça, from Late Latin mattia or Vulgar Latin *mattea, probably from Latin mateola, from Proto-Indo-European *mat (“hoe, plow”). Compare Spanish maza, Italian mazza, Catalan maça, French masse.
Noun edit
maça f (plural maças)
Synonyms edit
Derived terms edit
Related terms edit
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb edit
maça
- inflection of maçar:
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish ماچه (maça), from Greek μάτσα (mátsa) and Sicilian mazzi (cognate to Italian mazzi m pl).
Pronunciation edit
Noun edit
maça (definite accusative maçayı, plural maçalar)
- ♠, spades in card- and boardgames
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | maça | |
Definite accusative | maçayı | |
Singular | Plural | |
Nominative | maça | maçalar |
Definite accusative | maçayı | maçaları |
Dative | maçaya | maçalara |
Locative | maçada | maçalarda |
Ablative | maçadan | maçalardan |
Genitive | maçanın | maçaların |
Coordinate terms edit
Suits in Turkish · takım (layout · text) | |||
---|---|---|---|
kupa | orya, karo | maça | ispati, sinek |