manki

Contents

EsperantoEdit

EtymologyEdit

Borrowing from French manquer.

PronunciationEdit

• IPA^(key): /ˈmanki/
• Hyphenation: man‧ki

VerbEdit

manki ‎(present mankas, past mankis, future mankos, conditional mankus, volitive manku)

1. (intransitive) to be lacking, be missing; to be wanting
   • 1910, L. L. Zamenhof, Proverbaro Esperanta:

     En malsata familio mankas harmonio.

     Harmony is not found in a hungry family.

   • 1915, L. L. Zamenhof (translator), Malnova Testamento, Jesaja 34:16.

     Eĉ unu el ili ne mankos, unu ne sentos foreston de alia.

     Not even one of them will be missing, one will not feel the absence of another.

ConjugationEdit

Conjugation of manki present past future singular plural singular plural singular plural tense mankas mankis mankos active participle mankanta mankantaj mankinta mankintaj mankonta mankontaj acc. mankantan mankantajn mankintan mankintajn mankontan mankontajn nominal active participle mankanto mankantoj mankinto mankintoj mankonto mankontoj acc. mankanton mankantojn mankinton mankintojn mankonton mankontojn adverbial active participle mankante mankinte mankonte infinitive manki imperative manku conditional mankus

Derived termsEdit

Terms derived from manki

• mankigi

• manko

DescendantsEdit

• Ido: mankar

---

JapaneseEdit

RomanizationEdit

manki

1. rōmaji reading of まんき

---

Serbo-CroatianEdit

EtymologyEdit

Borrowing from English monkey.

NounEdit

manki m

1. at sign (@)

SynonymsEdit

• et znak

---

Tok PisinEdit

EtymologyEdit

Jocular use of English monkey, or from German Männchen ‎(“little man”).

NounEdit

manki

1. boy, youth