manuatus
Latin
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /ma.nuˈaː.tus/, [mänuˈäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ma.nuˈa.tus/, [mänuˈäːt̪us]
Etymology 1
editmanus (“hand”) + -ātus (“-ed”, suffix forming adjectives)
Adjective
editmanuātus (feminine manuāta, neuter manuātum); first/second-declension adjective
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | manuātus | manuāta | manuātum | manuātī | manuātae | manuāta | |
Genitive | manuātī | manuātae | manuātī | manuātōrum | manuātārum | manuātōrum | |
Dative | manuātō | manuātō | manuātīs | ||||
Accusative | manuātum | manuātam | manuātum | manuātōs | manuātās | manuāta | |
Ablative | manuātō | manuātā | manuātō | manuātīs | |||
Vocative | manuāte | manuāta | manuātum | manuātī | manuātae | manuāta |
Derived terms
edit- manātus (New Latin)
Descendants
editEtymology 2
editPerfect passive participle of manuor.
Participle
editmanuātus (feminine manuāta, neuter manuātum); first/second-declension participle
- stolen, having been stolen
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | manuātus | manuāta | manuātum | manuātī | manuātae | manuāta | |
Genitive | manuātī | manuātae | manuātī | manuātōrum | manuātārum | manuātōrum | |
Dative | manuātō | manuātō | manuātīs | ||||
Accusative | manuātum | manuātam | manuātum | manuātōs | manuātās | manuāta | |
Ablative | manuātō | manuātā | manuātō | manuātīs | |||
Vocative | manuāte | manuāta | manuātum | manuātī | manuātae | manuāta |
References
edit- “manuatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press