miano

See also: Miano

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmja.nɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -anɔ
• Syllabification: mia‧no

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *jьměno.

Noun

miano n

1. name, title
2. (chemistry) concentration of a standard solution

Declension

Declension of miano

	singular	plural
nominative	miano	miana
genitive	miana	mian
dative	mianu	mianom
accusative	miano	miana
instrumental	mianem	mianami
locative	mianie	mianach
vocative	miano	miana

Derived terms

particle

• mianowicie

 

verb

• mianować

 

Related terms

noun

• imię

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

miano

1. impersonal past of mieć

Further reading

• miano in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• miano in Polish dictionaries at PWN

Silesian

Etymology

From dialectal Proto-Slavic *jьměno, from Proto-Slavic *jьmę.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmjanɔ/
• Rhymes: -anɔ
• Syllabification: mia‧no

Noun

miano n

1. name

Further reading

• miano in silling.org