miecznik
Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
miecznik m animal
- swordfish (Xiphias gladius)
- Synonym: włócznik
- killer whale, orca (Orcinus orca)
- Synonym: orka
Declension edit
Declension of miecznik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | miecznik | mieczniki |
genitive | miecznika | mieczników |
dative | miecznikowi | miecznikom |
accusative | miecznika | mieczniki |
instrumental | miecznikiem | miecznikami |
locative | mieczniku | miecznikach |
vocative | mieczniku | mieczniki |
Noun edit
miecznik m pers
- (historical) an official in the royal court who was responsible for the arsenal of the king and for carrying his sword
- (historical) bladesmith, swordsmith
- (historical) armorer (person who made personal armor)
- Synonym: płatnerz
Declension edit
Declension of miecznik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | miecznik | miecznikowie/miecznicy |
genitive | miecznika | mieczników |
dative | miecznikowi | miecznikom |
accusative | miecznika | mieczników |
instrumental | miecznikiem | miecznikami |
locative | mieczniku | miecznikach |
vocative | mieczniku | miecznikowie/miecznicy |