minevik
Estonian edit
Etymology edit
Noun edit
minevik (genitive mineviku, partitive minevikku)
- the past
- (grammar) past tense
Declension edit
Declension of minevik (ÕS type 25/õnnelik, kk-k gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | minevik | minevikud | |
accusative | nom. | ||
gen. | mineviku | ||
genitive | minevike minevikkude | ||
partitive | minevikku | minevikke minevikkusid | |
illative | minevikku minevikusse |
minevikesse minevikkudesse | |
inessive | minevikus | minevikes minevikkudes | |
elative | minevikust | minevikest minevikkudest | |
allative | minevikule | minevikele minevikkudele | |
adessive | minevikul | minevikel minevikkudel | |
ablative | minevikult | minevikelt minevikkudelt | |
translative | minevikuks | minevikeks minevikkudeks | |
terminative | minevikuni | minevikeni minevikkudeni | |
essive | minevikuna | minevikena minevikkudena | |
abessive | minevikuta | mineviketa minevikkudeta | |
comitative | minevikuga | minevikega minevikkudega |
See also edit
Võro edit
Etymology edit
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Noun edit
minevik (genitive minevigu, partitive minevikku)
Inflection edit
This noun needs an inflection-table template.