Finnish edit

Etymology edit

muhia +‎ -ttaa

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈmuhitːɑːˣ/, [ˈmuɦit̪ːɑ̝ː(ʔ)]
  • Rhymes: -uhitːɑː
  • Syllabification(key): mu‧hit‧taa

Verb edit

muhittaa

  1. (transitive) to brew, stew, simmer

Conjugation edit

Inflection of muhittaa (Kotus type 53*C/muistaa, tt-t gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. muhitan en muhita 1st sing. olen muhittanut en ole muhittanut
2nd sing. muhitat et muhita 2nd sing. olet muhittanut et ole muhittanut
3rd sing. muhittaa ei muhita 3rd sing. on muhittanut ei ole muhittanut
1st plur. muhitamme emme muhita 1st plur. olemme muhittaneet emme ole muhittaneet
2nd plur. muhitatte ette muhita 2nd plur. olette muhittaneet ette ole muhittaneet
3rd plur. muhittavat eivät muhita 3rd plur. ovat muhittaneet eivät ole muhittaneet
passive muhitetaan ei muhiteta passive on muhitettu ei ole muhitettu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. muhitin en muhittanut 1st sing. olin muhittanut en ollut muhittanut
2nd sing. muhitit et muhittanut 2nd sing. olit muhittanut et ollut muhittanut
3rd sing. muhitti ei muhittanut 3rd sing. oli muhittanut ei ollut muhittanut
1st plur. muhitimme emme muhittaneet 1st plur. olimme muhittaneet emme olleet muhittaneet
2nd plur. muhititte ette muhittaneet 2nd plur. olitte muhittaneet ette olleet muhittaneet
3rd plur. muhittivat eivät muhittaneet 3rd plur. olivat muhittaneet eivät olleet muhittaneet
passive muhitettiin ei muhitettu passive oli muhitettu ei ollut muhitettu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. muhittaisin en muhittaisi 1st sing. olisin muhittanut en olisi muhittanut
2nd sing. muhittaisit et muhittaisi 2nd sing. olisit muhittanut et olisi muhittanut
3rd sing. muhittaisi ei muhittaisi 3rd sing. olisi muhittanut ei olisi muhittanut
1st plur. muhittaisimme emme muhittaisi 1st plur. olisimme muhittaneet emme olisi muhittaneet
2nd plur. muhittaisitte ette muhittaisi 2nd plur. olisitte muhittaneet ette olisi muhittaneet
3rd plur. muhittaisivat eivät muhittaisi 3rd plur. olisivat muhittaneet eivät olisi muhittaneet
passive muhitettaisiin ei muhitettaisi passive olisi muhitettu ei olisi muhitettu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. muhita älä muhita 2nd sing.
3rd sing. muhittakoon älköön muhittako 3rd sing. olkoon muhittanut älköön olko muhittanut
1st plur. muhittakaamme älkäämme muhittako 1st plur.
2nd plur. muhittakaa älkää muhittako 2nd plur.
3rd plur. muhittakoot älkööt muhittako 3rd plur. olkoot muhittaneet älkööt olko muhittaneet
passive muhitettakoon älköön muhitettako passive olkoon muhitettu älköön olko muhitettu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. muhittanen en muhittane 1st sing. lienen muhittanut en liene muhittanut
2nd sing. muhittanet et muhittane 2nd sing. lienet muhittanut et liene muhittanut
3rd sing. muhittanee ei muhittane 3rd sing. lienee muhittanut ei liene muhittanut
1st plur. muhittanemme emme muhittane 1st plur. lienemme muhittaneet emme liene muhittaneet
2nd plur. muhittanette ette muhittane 2nd plur. lienette muhittaneet ette liene muhittaneet
3rd plur. muhittanevat eivät muhittane 3rd plur. lienevät muhittaneet eivät liene muhittaneet
passive muhitettaneen ei muhitettane passive lienee muhitettu ei liene muhitettu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st muhittaa present muhittava muhitettava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st muhittaakseni muhittaaksemme
2nd muhittaaksesi muhittaaksenne
3rd muhittaakseen
muhittaaksensa
past muhittanut muhitettu
2nd inessive2 muhittaessa muhitettaessa agent3 muhittama
Possessive forms
Person sing. plur.
1st muhittaessani muhittaessamme
2nd muhittaessasi muhittaessanne
3rd muhittaessaan
muhittaessansa
negative muhittamaton
instructive muhittaen 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).
* The third-person singular indicative form muhittaa does not exhibit final gemination,
unlike the first infinitive (the lemma form), even though they are spelled identically.

3rd inessive muhittamassa
elative muhittamasta
illative muhittamaan
adessive muhittamalla
abessive muhittamatta
instructive muhittaman muhitettaman
4th4 verbal noun muhittaminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st muhittamaisillani muhittamaisillamme
2nd muhittamaisillasi muhittamaisillanne
3rd muhittamaisillaan
muhittamaisillansa

Further reading edit