muninta
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
muninta
Declension edit
Inflection of muninta (Kotus type 9*J/kala, nt-nn gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | muninta | muninnat | ||
genitive | muninnan | munintojen | ||
partitive | munintaa | munintoja | ||
illative | munintaan | munintoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | muninta | muninnat | ||
accusative | nom. | muninta | muninnat | |
gen. | muninnan | |||
genitive | muninnan | munintojen munintainrare | ||
partitive | munintaa | munintoja | ||
inessive | muninnassa | muninnoissa | ||
elative | muninnasta | muninnoista | ||
illative | munintaan | munintoihin | ||
adessive | muninnalla | muninnoilla | ||
ablative | muninnalta | muninnoilta | ||
allative | muninnalle | muninnoille | ||
essive | munintana | munintoina | ||
translative | muninnaksi | muninnoiksi | ||
abessive | muninnatta | muninnoitta | ||
instructive | — | muninnoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading edit
- “muninta”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (online dictionary, continuously updated, in Finnish), Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03