nadkładka
See also: nadkładką
Polish edit
Etymology edit
From nadkładać + -ka. First attested in 1809.[1]
Pronunciation edit
Noun edit
nadkładka f
Declension edit
Declension of nadkładka
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | nadkładka | nadkładki |
genitive | nadkładki | nadkładek |
dative | nadkładce | nadkładkom |
accusative | nadkładkę | nadkładki |
instrumental | nadkładką | nadkładkami |
locative | nadkładce | nadkładkach |
vocative | nadkładko | nadkładki |
Related terms edit
adjective
noun
verbs
References edit
- ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nadkładka”, in Słownik języka polskiego[1]
Further reading edit
- Aleksander Zdanowicz (1861) “nadkładka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nadkładka”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 39
- nadkładka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego