nakaz

See also: nakaż, nakaž, and nákaz

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈnakas]
• Hyphenation: na‧kaz

Verb

nakaz

1. second-person plural imperative of nakazit

Polish

Etymology

Deverbal from nakazać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈna.kas/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -akas
• Syllabification: na‧kaz

Noun

nakaz m inan

1. command, order, prescription
2. (law) warrant, writ, precept

Declension

Declension of nakaz

	singular	plural
nominative	nakaz	nakazy
genitive	nakazu	nakazów
dative	nakazowi	nakazom
accusative	nakaz	nakazy
instrumental	nakazem	nakazami
locative	nakazie	nakazach
vocative	nakazie	nakazy

Derived terms

adjective

• nakazowy

 

Related terms

verbs

• nakazać
• nakazywać

 

Further reading

• nakaz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nakaz in Polish dictionaries at PWN