namówka

See also: namówką

Polish

Etymology

From namowa +‎ -ka. First attested in 1554.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈmuf.ka/
• (Middle Polish) IPA^(key): /nɒˈmof.ka/
• Rhymes: -ufka
• Syllabification: na‧mów‧ka

Noun

namówka f

1. (obsolete) Diminutive of namowa

Declension

Declension of namówka

	singular	plural
nominative	namówka	namówki
genitive	namówki	namówek
dative	namówce	namówkom
accusative	namówkę	namówki
instrumental	namówką	namówkami
locative	namówce	namówkach
vocative	namówko	namówki

Related terms

adjective

• namowny

 

adverb

• namownie

 

nouns

• namawiacz
• namowa
• namownik
• namówca
• namówiny

 

verbs

• mówić impf
• namówić pf, namawiać impf

 

Further reading

• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “namówka”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “namówka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “namówka”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 105