narożnik

Polish

Etymology

From na +‎ rogu +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈrɔʐ.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔʐɲik
• Syllabification: na‧roż‧nik

Noun

narożnik m inan

1. quoin (any of the corner building blocks of a building, usually larger or more ornate than the surrounding blocks)

   Synonym: węgieł

2. corner (space in the angle between converging lines or walls)

   Synonym: róg

3. (furniture) sectional (usually a couch or sofa)

Declension

Declension of narożnik

	singular	plural
nominative	narożnik	narożniki
genitive	narożnika	narożników
dative	narożnikowi	narożnikom
accusative	narożnik	narożniki
instrumental	narożnikiem	narożnikami
locative	narożniku	narożnikach
vocative	narożniku	narożniki

Derived terms

adjective

• narożnikowy

 

Further reading

• narożnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• narożnik in Polish dictionaries at PWN