Latin

edit

Etymology

edit

From nesciō (not to know), equivalent to ne- +‎ scius, the latter more likely a backformation itself. Compare inscius.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

nescius (feminine nescia, neuter nescium); first/second-declension adjective

  1. not knowing, unknowing, in ignorance, ignorant, unaware, untaught
    Synonyms: ignārus, ignōrāns, īnscius, nesciēns, expers
    Antonyms: cōnsciēns, cognōscēns, cōnscius, scius, sciēns
    • 29 BCE – 19 BCE, Virgil, Aeneid 4.71-72:
      [...] pāstor agēns tēlīs, līquitque volātile ferrum / nescius; [...].
      [...] and the shepherd, driving in [such] darts, has departed from his flying weapon, unaware; [...].
      (In the simile comparing Dido falling in love to a deer struck by an arrow, at first Aeneas — i.e., the archer — does not know what has happened.)
  2. (passive voice) unknown

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative nescius nescia nescium nesciī nesciae nescia
Genitive nesciī nesciae nesciī nesciōrum nesciārum nesciōrum
Dative nesciō nesciō nesciīs
Accusative nescium nesciam nescium nesciōs nesciās nescia
Ablative nesciō nesciā nesciō nesciīs
Vocative nescie nescia nescium nesciī nesciae nescia

Derived terms

edit

Descendants

edit

References

edit
  • nescius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • nescius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • nescius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • I know very well: non sum ignarus, nescius (not non sum inscius)