niepokojący

Polish

Etymology

From niepokoić +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.pɔ.kɔˈjɔn.t͡sɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: nie‧po‧ko‧ją‧cy

Adjective

niepokojący (comparative bardziej niepokojący, superlative najbardziej niepokojący, adverb niepokojąco)

1. worrying, alarming, disturbing, anxious, bothering, distressing, uncanny, uneasy, unsettling, disquieting, worrisome

Declension

Declension of niepokojący

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	niepokojący		niepokojące	niepokojąca	niepokojący	niepokojące
genitive	niepokojącego			niepokojącej	niepokojących
dative	niepokojącemu				niepokojącym
accusative	niepokojącego	niepokojący	niepokojące	niepokojącą	niepokojących	niepokojące
instrumental	niepokojącym				niepokojącymi
locative				niepokojącej	niepokojących

Participle

niepokojący

1. active adjectival participle of niepokoić

Related terms

adjective

• zaniepokojony

 

nouns

• niepokój
• zaniepokojenie

 

verbs

• niepokoić
• zaniepokoić

 

Further reading

• niepokojący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• niepokojący in Polish dictionaries at PWN