English edit

Etymology edit

nominate +‎ -or

Noun edit

nominator (plural nominators)

  1. One who nominates, the enactor of a nomination.

Translations edit

Anagrams edit

Latin edit

Pronunciation edit

Etymology 1 edit

From nōminō +‎ -tor.

Noun edit

nōminātor m (genitive nōminātōris); third declension

  1. (law) nominator
Declension edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative nōminātor nōminātōrēs
Genitive nōminātōris nōminātōrum
Dative nōminātōrī nōminātōribus
Accusative nōminātōrem nōminātōrēs
Ablative nōminātōre nōminātōribus
Vocative nōminātor nōminātōrēs

Etymology 2 edit

Verb edit

nōminātor

  1. second/third-person singular future passive imperative of nōminō

References edit

  • nominator”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • nominator in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.