nominator
English edit
Etymology edit
Noun edit
nominator (plural nominators)
- One who nominates, the enactor of a nomination.
Translations edit
One who nominates
|
Anagrams edit
Latin edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /noː.miˈnaː.tor/, [noːmɪˈnäːt̪ɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /no.miˈna.tor/, [nomiˈnäːt̪or]
Etymology 1 edit
Noun edit
nōminātor m (genitive nōminātōris); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | nōminātor | nōminātōrēs |
Genitive | nōminātōris | nōminātōrum |
Dative | nōminātōrī | nōminātōribus |
Accusative | nōminātōrem | nōminātōrēs |
Ablative | nōminātōre | nōminātōribus |
Vocative | nōminātor | nōminātōrēs |
Etymology 2 edit
Verb edit
nōminātor
References edit
- “nominator”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- nominator in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.