Latin edit

Etymology edit

From ob- (against) +‎ -dō (put).

Pronunciation edit

Verb edit

obdō (present infinitive obdere, perfect active obdidī, supine obditum); third conjugation

  1. to place or put against
  2. to shut, close, fasten

Conjugation edit

   Conjugation of obdō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present obdō obdis obdit obdimus obditis obdunt
imperfect obdēbam obdēbās obdēbat obdēbāmus obdēbātis obdēbant
future obdam obdēs obdet obdēmus obdētis obdent
perfect obdidī obdidistī obdidit obdidimus obdidistis obdidērunt,
obdidēre
pluperfect obdideram obdiderās obdiderat obdiderāmus obdiderātis obdiderant
future perfect obdiderō obdideris obdiderit obdiderimus obdideritis obdiderint
passive present obdor obderis,
obdere
obditur obdimur obdiminī obduntur
imperfect obdēbar obdēbāris,
obdēbāre
obdēbātur obdēbāmur obdēbāminī obdēbantur
future obdar obdēris,
obdēre
obdētur obdēmur obdēminī obdentur
perfect obditus + present active indicative of sum
pluperfect obditus + imperfect active indicative of sum
future perfect obditus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present obdam obdās obdat obdāmus obdātis obdant
imperfect obderem obderēs obderet obderēmus obderētis obderent
perfect obdiderim obdiderīs obdiderit obdiderīmus obdiderītis obdiderint
pluperfect obdidissem obdidissēs obdidisset obdidissēmus obdidissētis obdidissent
passive present obdar obdāris,
obdāre
obdātur obdāmur obdāminī obdantur
imperfect obderer obderēris,
obderēre
obderētur obderēmur obderēminī obderentur
perfect obditus + present active subjunctive of sum
pluperfect obditus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present obde obdite
future obditō obditō obditōte obduntō
passive present obdere obdiminī
future obditor obditor obduntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives obdere obdidisse obditūrum esse obdī obditum esse obditum īrī
participles obdēns obditūrus obditus obdendus,
obdundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
obdendī obdendō obdendum obdendō obditum obditū

References edit

  • obdo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • obdo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • obdo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.