objectief
Dutch edit
Pronunciation edit
Adjective edit
objectief (comparative objectiever, superlative objectiefst)
Inflection edit
| Inflection of objectief | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | objectief | |||
| inflected | objectieve | |||
| comparative | objectiever | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | objectief | objectiever | het objectiefst het objectiefste | |
| indefinite | m./f. sing. | objectieve | objectievere | objectiefste |
| n. sing. | objectief | objectiever | objectiefste | |
| plural | objectieve | objectievere | objectiefste | |
| definite | objectieve | objectievere | objectiefste | |
| partitive | objectiefs | objectievers | — | |
Synonyms edit
Antonyms edit
Derived terms edit
Noun edit
objectief n (plural objectieven, diminutive objectiefje n)
- goal, objective, target to be achieved
- objective, lens of microscope or binoculars closest to the object
Synonyms edit
- (goal): doel