obkładka

See also: obkładką

Polish

Etymology

From obkładać +‎ -ka. First attested in 1807.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔpˈkwat.ka/
• Rhymes: -atka
• Syllabification: ob‧kład‧ka

Noun

obkładka f

1. (obsolete) cover (that which covers)

   Synonym: okładka

Declension

Declension of obkładka

	singular	plural
nominative	obkładka	obkładki
genitive	obkładki	obkładek
dative	obkładce	obkładkom
accusative	obkładkę	obkładki
instrumental	obkładką	obkładkami
locative	obkładce	obkładkach
vocative	obkładko	obkładki

Derived terms

adjective

• obkładkowy

 

Related terms

adjective

• obkładowy

 

nouns

• obkład

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• obkładać impf
• obkłaść pf

 

Further reading

• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “obkładka”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 468