ofiziare

Italian

Verb

ofiziàre (first-person singular present ofìzio, first-person singular past historic ofiziài, past participle ofiziàto, auxiliary avére)

1. (archaic) Alternative form of officiare

Conjugation

    Conjugation of ofiziàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)

infinitive	ofiziàre
auxiliary verb		avére	gerund		ofiziàndo
present participle		ofiziànte	past participle		ofiziàto
person	singular			plural
	first	second	third	first	second	third
indicative	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
present	ofìzio	ofìzi	ofìzia	ofiziàmo	ofiziàte	ofìziano
imperfect	ofiziàvo	ofiziàvi	ofiziàva	ofiziavàmo	ofiziavàte	ofiziàvano
past historic	ofiziài	ofiziàsti	ofiziò	ofiziàmmo	ofiziàste	ofiziàrono
future	ofizierò	ofizierài	ofizierà	ofizierémo	ofizieréte	ofizierànno
conditional	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
present	ofizierèi	ofizierésti	ofizierèbbe, ofizierébbe	ofizierémmo	ofizieréste	ofizierèbbero, ofizierébbero
subjunctive	che io	che tu	che lui/che lei, che esso/che essa	che noi	che voi	che loro, che essi/che esse
present	ofìzi	ofìzi	ofìzi	ofiziàmo	ofiziàte	ofìzino
imperfect	ofiziàssi	ofiziàssi	ofiziàsse	ofiziàssimo	ofiziàste	ofiziàssero
imperative	—	tu	Lei	noi	voi	Loro
		ofìzia	ofìzi	ofiziàmo	ofiziàte	ofìzino
negative imperative		non ofiziàre	non ofìzi	non ofiziàmo	non ofiziàte	non ofìzino

Anagrams

• ofizierà