omstandigheidszin

Dutch

Etymology

From omstandigheid (“circumstance”) +‎ -s- +‎ zin (“sentence, clause”), calque of German Umstandssatz (“circumstantial clause”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔmˈstɑn.dəx.ɦɛi̯tˌsɪn/
• Hyphenation: om‧stan‧dig‧heids‧zin

Noun

omstandigheidszin m (plural omstandigheidszinnen)

1. (chiefly Afroasiatic grammar) circumstantial clause/sentence
   • 2006, A.J.C. Verheij & M.L. Folmer, Basisgrammatica van het Bijbels Hebreeuws. Oefenboek, Eburon Delft (publ., 2d ed.), page 63.

     Deze omstandigheidszin (zie de opmerking bij vs 1) hoort inhoudelijk eerder bij 16a dan bij 16b en is hier als hoofdzin weergegeven.

     This circumstantial clause (see the note at verse 1) substantively belongs to 16a rather than to 16b and has been rendered here as a main clause.