onbewoonbaar

Dutch

Etymology

From on- +‎ bewoonbaar.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.bəˈʋoːn.baːr/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: onbe‧woon‧baar

Adjective

onbewoonbaar (comparative onbewoonbaarder, superlative onbewoonbaarst)

1. uninhabitable

   Antonym: bewoonbaar

Inflection

Declension of onbewoonbaar
uninflected	onbewoonbaar
inflected	onbewoonbare
comparative	onbewoonbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onbewoonbaar	onbewoonbaarder	het onbewoonbaarst het onbewoonbaarste
indefinite	m./f. sing.	onbewoonbare	onbewoonbaardere	onbewoonbaarste
	n. sing.	onbewoonbaar	onbewoonbaarder	onbewoonbaarste
	plural	onbewoonbare	onbewoonbaardere	onbewoonbaarste
definite		onbewoonbare	onbewoonbaardere	onbewoonbaarste
partitive		onbewoonbaars	onbewoonbaarders	—

Derived terms

• onbewoonbaarheid