ongezellig
Dutch
editEtymology
editPronunciation
editAdjective
editongezellig (comparative ongezelliger, superlative ongezelligst)
- Unwelcoming; unsociable.
Inflection
editDeclension of ongezellig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | ongezellig | |||
inflected | ongezellige | |||
comparative | ongezelliger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | ongezellig | ongezelliger | het ongezelligst het ongezelligste | |
indefinite | m./f. sing. | ongezellige | ongezelligere | ongezelligste |
n. sing. | ongezellig | ongezelliger | ongezelligste | |
plural | ongezellige | ongezelligere | ongezelligste | |
definite | ongezellige | ongezelligere | ongezelligste | |
partitive | ongezelligs | ongezelligers | — |
Antonyms
editReferences
editMatthias de Vries, Lambert Allard te Winkel (1864) “ongezellig”, in Woordenboek der Nederlandsche Taal, published 2001
Further reading
edit- Untranslatability on Wikipedia.Wikipedia