onuitspreekbaar

Dutch

Etymology

From on- +‎ uitspreekbaar.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.œy̯tˈspreːk.baːr/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧uit‧spreek‧baar

Adjective

onuitspreekbaar (not comparable)

1. unpronounceable

Inflection

Declension of onuitspreekbaar
uninflected	onuitspreekbaar
inflected	onuitspreekbare
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		onuitspreekbaar
indefinite	m./f. sing.	onuitspreekbare
	n. sing.	onuitspreekbaar
	plural	onuitspreekbare
definite		onuitspreekbare
partitive		onuitspreekbaars