onverschrokken

Dutch

Etymology

From on- +‎ verschrokken, past participle of verschrikken (“to scare, terrify”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

onverschrokken (comparative onverschrokkener, superlative onverschrokkenst)

1. unwavering, stout-hearted

   Synonym: onversaagd

Inflection

Declension of onverschrokken
uninflected	onverschrokken
inflected	onverschrokken
comparative	onverschrokkener
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onverschrokken	onverschrokkener	het onverschrokkenst het onverschrokkenste
indefinite	m./f. sing.	onverschrokken	onverschrokkener	onverschrokkenste
	n. sing.	onverschrokken	onverschrokkener	onverschrokkenste
	plural	onverschrokken	onverschrokkener	onverschrokkenste
definite		onverschrokken	onverschrokkener	onverschrokkenste
partitive		onverschrokkens	onverschrokkeners	—

Related terms

• verschrikken