oorbaar

Dutch

Etymology

From Middle Dutch orbare. Equivalent to oor- (“prefix meaning "original"”) +‎ baren (“to carry”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

oorbaar (comparative oorbaarder, superlative oorbaarst)

1. (archaic) decent, proper

   Synonyms: (archaic) onoorbaar, ongepast, onwelvoeglijk

Inflection

Declension of oorbaar
uninflected	oorbaar
inflected	oorbare
comparative	oorbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		oorbaar	oorbaarder	het oorbaarst het oorbaarste
indefinite	m./f. sing.	oorbare	oorbaardere	oorbaarste
	n. sing.	oorbaar	oorbaarder	oorbaarste
	plural	oorbare	oorbaardere	oorbaarste
definite		oorbare	oorbaardere	oorbaarste
partitive		oorbaars	oorbaarders	—

Derived terms

• oorbaarheid