opna

See also: opną

Faroese

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈɔʰpna]

Etymology 1

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

opna f (genitive singular opnu, plural opnur)

1. adult female seal

Declension

Declension of opna
f1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	opna	opnan	opnur	opnurnar
accusative	opnu	opnuna	opnur	opnurnar
dative	opnu	opnuni	opnum	opnunum
genitive	opnu	opnunnar	opna	opnanna

Antonyms

• (antonym(s) of “adult female seal”): brimil (“adult male seal”)

Etymology 2

From Old Norse opna, from Proto-Germanic *upanǭ.

Noun

opna f (genitive singular opnu, plural opnur)

1. a double page of an open book

Declension

Declension of opna
f1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	opna	opnan	opnur	opnurnar
accusative	opnu	opnuna	opnur	opnurnar
dative	opnu	opnuni	opnum	opnunum
genitive	opnu	opnunnar	opna	opnanna

Etymology 3

From Old Norse opna, from Proto-Germanic *upanōną.

Verb

opna (third person singular past indicative opnaði, third person plural past indicative opnað, supine opnað)

1. to open

Conjugation

Conjugation of opna (group v-30)
infinitive	opna
supine	opnað
participle (a6)1	opnandi	opnaður
	present	past
first singular	opni	opnaði
second singular	opnar	opnaði
third singular	opnar	opnaði
plural	opna	opnaðu
	imperative
singular	opna!
plural	opnið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔhpna/

  Rhymes: -ɔhpna

Etymology 1

From Old Norse opna, from Proto-Germanic *upanǭ.

Noun

opna f (genitive singular opnu, nominative plural opnur)

1. opening (hole, etc.)
2. a large pond
3. two facing (simultaneously exposed) pages of an open book, magazine, etc.; spread
4. (phonetics) the degree to which the mouth is open when a sound is produced

Declension

declension of opna

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	opna	opnan	opnur	opnurnar
accusative	opnu	opnuna	opnur	opnurnar
dative	opnu	opnunni	opnum	opnunum
genitive	opnu	opnunnar	opna	opnanna

Etymology 2

From Old Norse opna, from Proto-Germanic *upanōną.

Verb

opna (weak verb, third-person singular past indicative opnaði, supine opnað)

1. to open

Conjugation

opna — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að opna
supine (sagnbót)		opnað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		opnandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég opna	við opnum	present (nútíð)	ég opni	við opnum
	þú opnar	þið opnið		þú opnir	þið opnið
	hann, hún, það opnar	þeir, þær, þau opna		hann, hún, það opni	þeir, þær, þau opni
past (þátíð)	ég opnaði	við opnuðum	past (þátíð)	ég opnaði	við opnuðum
	þú opnaðir	þið opnuðuð		þú opnaðir	þið opnuðuð
	hann, hún, það opnaði	þeir, þær, þau opnuðu		hann, hún, það opnaði	þeir, þær, þau opnuðu
imperative (boðháttur)	opna (þú)	opnið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	opnaðu	opniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

opnast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að opnast
supine (sagnbót)		opnast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		opnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég opnast	við opnumst	present (nútíð)	ég opnist	við opnumst
	þú opnast	þið opnist		þú opnist	þið opnist
	hann, hún, það opnast	þeir, þær, þau opnast		hann, hún, það opnist	þeir, þær, þau opnist
past (þátíð)	ég opnaðist	við opnuðumst	past (þátíð)	ég opnaðist	við opnuðumst
	þú opnaðist	þið opnuðust		þú opnaðist	þið opnuðust
	hann, hún, það opnaðist	þeir, þær, þau opnuðust		hann, hún, það opnaðist	þeir, þær, þau opnuðust
imperative (boðháttur)	opnast (þú)	opnist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	opnastu	opnisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

opnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	opnaður	opnuð	opnað		opnaðir	opnaðar	opnuð
accusative (þolfall)	opnaðan	opnaða	opnað		opnaða	opnaðar	opnuð
dative (þágufall)	opnuðum	opnaðri	opnuðu		opnuðum	opnuðum	opnuðum
genitive (eignarfall)	opnaðs	opnaðrar	opnaðs		opnaðra	opnaðra	opnaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	opnaði	opnaða	opnaða		opnuðu	opnuðu	opnuðu
accusative (þolfall)	opnaða	opnuðu	opnaða		opnuðu	opnuðu	opnuðu
dative (þágufall)	opnaða	opnuðu	opnaða		opnuðu	opnuðu	opnuðu
genitive (eignarfall)	opnaða	opnuðu	opnaða		opnuðu	opnuðu	opnuðu

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• opne (e infinitive)

Etymology

From Old Norse opna. Akin to English open.

Pronunciation

• IPA^(key): /²ɔpnɑ/

Verb

opna (present tense opnar, past tense opna, past participle opna, passive infinitive opnast, present participle opnande, imperative opna/opn)

1. to open

   Opnar du opp døra?

   Can you open the door?

Derived terms

• uopna

Related terms

• open

See also

• åpne (Bokmål)

References

• “opna” in The Nynorsk Dictionary.

Old Norse

Etymology 1

From Proto-Germanic *upanōną.

Verb

opna (singular past indicative opnaði, plural past indicative opnuðu, past participle opnaðr)

1. to open

Conjugation

Conjugation of opna — active (weak class 2)

infinitive	opna
present participle	opnandi
past participle	opnaðr
indicative	present	past
1st-person singular	opna	opnaða
2nd-person singular	opnar	opnaðir
3rd-person singular	opnar	opnaði
1st-person plural	opnum	opnuðum
2nd-person plural	opnið	opnuðuð
3rd-person plural	opna	opnuðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	opna	opnaða
2nd-person singular	opnir	opnaðir
3rd-person singular	opni	opnaði
1st-person plural	opnim	opnaðim
2nd-person plural	opnið	opnaðið
3rd-person plural	opni	opnaði
imperative	present
2nd-person singular	opna
1st-person plural	opnum
2nd-person plural	opnið

Conjugation of opna — mediopassive (weak class 2)

infinitive	opnask
present participle	opnandisk
past participle	opnazk
indicative	present	past
1st-person singular	opnumk	opnuðumk
2nd-person singular	opnask	opnaðisk
3rd-person singular	opnask	opnaðisk
1st-person plural	opnumsk	opnuðumsk
2nd-person plural	opnizk	opnuðuzk
3rd-person plural	opnask	opnuðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	opnumk	opnuðumk
2nd-person singular	opnisk	opnaðisk
3rd-person singular	opnisk	opnaðisk
1st-person plural	opnimsk	opnaðimsk
2nd-person plural	opnizk	opnaðizk
3rd-person plural	opnisk	opnaðisk
imperative	present
2nd-person singular	opnask
1st-person plural	opnumsk
2nd-person plural	opnizk

Descendants

• Icelandic: opna
• Faroese: opna
• Norwegian Nynorsk: opna, opne
• Norwegian Bokmål: åpne
• Swedish: öppna
• Danish: åbne

Noun

opna f (genitive opnu)

1. opening, crater

Declension

  Declension of opna (weak ōn-stem)

feminine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	opna	opnan	opnur	opnurnar
accusative	opnu	opnuna	opnur	opnurnar
dative	opnu	opnunni	opnum	opnunum
genitive	opnu	opnunnar	opna	opnanna

Etymology 2

Adjective

opna

1. inflection of opinn:
   1. strong feminine accusative singular
   2. strong masculine accusative plural
   3. weak masculine oblique singular
   4. weak feminine nominative singular
   5. weak neuter singular

References

• “opna1”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
• “opna2”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press

Serbo-Croatian

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• IPA^(key): /ǒpna/
• Hyphenation: op‧na

Noun

òpna f (Cyrillic spelling о̀пна)

1. membrane, film, pellicle, cuticle

Declension

Declension of opna

	singular	plural
nominative	òpna	opne
genitive	opne	ópnā / ópnī
dative	opni	opnama
accusative	opnu	opne
vocative	opno	opne
locative	opni	opnama
instrumental	opnom	opnama