opporre

Italian

Etymology

From Latin oppōnere.

Pronunciation

• IPA^(key): /opˈpor.re/
• Rhymes: -orre
• Hyphenation: op‧pór‧re

Verb

oppórre (first-person singular present oppóngo, first-person singular past historic oppósi, past participle oppósto or oppòsto, first-person singular imperfect opponévo, auxiliary avére)

1. (transitive) to put forward, raise (points of view, arguments)
2. (transitive) to oppose
3. (transitive) to counter, refute
4. (intransitive, rare) to object to, to contradict [auxiliary avere]

Conjugation

    Conjugation of oppórre (syncopated; irregular) (See Appendix:Italian verbs)

infinitive	oppórre
auxiliary verb		avére	gerund		opponèndo
present participle		opponènte	past participle		oppósto, oppòsto
person	singular			plural
	first	second	third	first	second	third
indicative	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
present	oppóngo	oppóni	oppóne	opponiàmo	opponéte	oppóngono
imperfect	opponévo	opponévi	opponéva	opponevàmo	opponevàte	opponévano
past historic	oppósi	opponésti	oppóse	opponémmo	opponéste	oppósero
future	opporrò	opporrài	opporrà	opporrémo	opporréte	opporrànno
conditional	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
present	opporrèi	opporrésti	opporrèbbe, opporrébbe	opporrémmo	opporréste	opporrèbbero, opporrébbero
subjunctive	che io	che tu	che lui/che lei, che esso/che essa	che noi	che voi	che loro, che essi/che esse
present	oppónga	oppónga	oppónga	opponiàmo	opponiàte	oppóngano
imperfect	opponéssi	opponéssi	opponésse	opponéssimo	opponéste	opponéssero
imperative	—	tu	Lei	noi	voi	Loro
		oppóni	oppónga	opponiàmo	opponéte	oppóngano
negative imperative		non oppórre	non oppónga	non opponiàmo	non opponéte	non oppóngano

Derived terms

• opporsi

Anagrams

• porpore