opzeggen

Dutch

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

opzeggen

1. to end a contract
2. to recite something from memory

Conjugation

Conjugation of opzeggen (weak, irregular, separable)
infinitive	opzeggen
past singular	zei op, zegde op
past participle	opgezegd
infinitive	opzeggen
gerund	opzeggen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	zeg op	zei op, zegde op	opzeg	opzei, opzegde
2nd person sing. (jij)	zegt op, zeg op2	zei op, zegde op	opzegt	opzei, opzegde
2nd person sing. (u)	zegt op	zei op, zegde op	opzegt	opzei, opzegde
2nd person sing. (gij)	zegt op	zeidt op, zegde op	opzegt	opzeidt, opzegde
3rd person singular	zegt op	zei op, zegde op	opzegt	opzei, opzegde
plural	zeggen op	zeiden op, zegden op	opzeggen	opzeiden, opzegden
subjunctive sing.1	zegge op	zeide op, zegde op	opzegge	opzeide, opzegde
subjunctive plur.1	zeggen op	zeiden op, zegden op	opzeggen	opzeiden, opzegden
imperative sing.	zeg op
imperative plur.1	zegt op
participles	opzeggend	opgezegd
1) Archaic. 2) In case of inversion.