ordynans

Polish

Etymology

Borrowed from French ordonnance.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔrˈdɘ.nans/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘnans
• Syllabification: or‧dy‧nans

Noun

ordynans m pers

1. (historical) batman, orderly (a servant or valet to a military officer)

Declension

Declension of ordynans

	singular	plural
nominative	ordynans	ordynansi/ordynansy (deprecative)
genitive	ordynansa	ordynansów
dative	ordynansowi	ordynansom
accusative	ordynansa	ordynansów
instrumental	ordynansem	ordynansami
locative	ordynansie	ordynansach
vocative	ordynansie	ordynansi

Noun

ordynans m inan

1. (archaic) order, edict

   Synonyms: rozkaz, zarządzenie

2. (archaic) detail, shift

   Synonyms: dyżur, służba

Declension

Declension of ordynans

	singular	plural
nominative	ordynans	ordynanse
genitive	ordynansu	ordynansów
dative	ordynansowi	ordynansom
accusative	ordynans	ordynanse
instrumental	ordynansem	ordynansami
locative	ordynansie	ordynansach
vocative	ordynansie	ordynanse

Derived terms

adjective

• ordynansowy

 

Further reading

• ordynans in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ordynans in Polish dictionaries at PWN