pípa

See also: pipa, PIPA, pípá, and pipă

Czech

Noun

pípa f

1. tap, spigot

Declension

Declension of pípa (hard feminine)

	singular	plural
nominative	pípa	pípy
genitive	pípy	píp
dative	pípě	pípám
accusative	pípu	pípy
vocative	pípo	pípy
locative	pípě	pípách
instrumental	pípou	pípami

Faroese

Etymology

From Latin pipa (“pipe”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʰʊiːpa/
• Rhymes: -ʊiːpa

Noun

pípa f (genitive singular pípu, plural pípur)

1. pipe

Declension

Declension of pípa
f1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	pípa	pípan	pípur	pípurnar
accusative	pípu	pípuna	pípur	pípurnar
dative	pípu	pípuni	pípum	pípunum
genitive	pípu	pípunnar	pípa	pípanna

Derived terms

• glerpípa f
• sekkjarpípa f
• pípuhattur m

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʰiːpa/
• Rhymes: -iːpa

Etymology 1

From Latin pipa (“pipe”).

Noun

pípa f (genitive singular pípu, nominative plural pípur)

1. pipe

Derived terms

• pípuhattur m
• sekkjapípa f

Etymology 2

See píp (“a whistling sound”)

Verb

pípa (weak verb, third-person singular past indicative pípti, supine pípt)

1. to whistle
2. to bluster, to be full of hot air

Conjugation

pípa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að pípa
supine (sagnbót)		pípt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		pípandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég pípi	við pípum	present (nútíð)	ég pípi	við pípum
	þú pípir	þið pípið		þú pípir	þið pípið
	hann, hún, það pípir	þeir, þær, þau pípa		hann, hún, það pípi	þeir, þær, þau pípi
past (þátíð)	ég pípti	við píptum	past (þátíð)	ég pípti	við píptum
	þú píptir	þið píptuð		þú píptir	þið píptuð
	hann, hún, það pípti	þeir, þær, þau píptu		hann, hún, það pípti	þeir, þær, þau píptu
imperative (boðháttur)	píp (þú)	pípið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	píptu	pípiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

pípast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að pípast
supine (sagnbót)		pípst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		pípandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég pípist	við pípumst	present (nútíð)	ég pípist	við pípumst
	þú pípist	þið pípist		þú pípist	þið pípist
	hann, hún, það pípist	þeir, þær, þau pípast		hann, hún, það pípist	þeir, þær, þau pípist
past (þátíð)	ég píptist	við píptumst	past (þátíð)	ég píptist	við píptumst
	þú píptist	þið píptust		þú píptist	þið píptust
	hann, hún, það píptist	þeir, þær, þau píptust		hann, hún, það píptist	þeir, þær, þau píptust
imperative (boðháttur)	pípst (þú)	pípist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	pípstu	pípisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

píptur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	píptur	pípt	pípt		píptir	píptar	pípt
accusative (þolfall)	píptan	pípta	pípt		pípta	píptar	pípt
dative (þágufall)	píptum	píptri	píptu		píptum	píptum	píptum
genitive (eignarfall)	pípts	píptrar	pípts		píptra	píptra	píptra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	pípti	pípta	pípta		píptu	píptu	píptu
accusative (þolfall)	pípta	píptu	pípta		píptu	píptu	píptu
dative (þágufall)	pípta	píptu	pípta		píptu	píptu	píptu
genitive (eignarfall)	pípta	píptu	pípta		píptu	píptu	píptu

Derived terms

• pípa á (to not give a damn about something)

Mandarin

Romanization

pípa (Zhuyin ㄆㄧˊ ˙ㄆㄚ)

1. Hanyu Pinyin reading of 琵琶