paedagogatus
Latin edit
Etymology edit
From paedagōgus (“pedagogue, governor”), from Ancient Greek παιδαγωγός (paidagōgós, “pedagogue; teacher; guide”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /pae̯.da.ɡoːˈɡaː.tus/, [päe̯d̪äɡoːˈɡäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pe.da.ɡoˈɡa.tus/, [ped̪äɡoˈɡäːt̪us]
Noun edit
paedagōgātus m (genitive paedagōgātūs); fourth declension
Declension edit
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | paedagōgātus | paedagōgātūs |
Genitive | paedagōgātūs | paedagōgātuum |
Dative | paedagōgātuī | paedagōgātibus |
Accusative | paedagōgātum | paedagōgātūs |
Ablative | paedagōgātū | paedagōgātibus |
Vocative | paedagōgātus | paedagōgātūs |
Synonyms edit
- (education, instruction): disciplīna, doctrīna, ēducātiō, īnstitūtiō, īnstructiō
Related terms edit
References edit
- “paedagogatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- paedagogatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- paedagogatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- paedagogatus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016