Catalan edit

Etymology edit

From Old Occitan doctrina, from Latin doctrīna.

Pronunciation edit

Noun edit

doctrina f (plural doctrines)

  1. doctrine

Derived terms edit

Further reading edit

Latin edit

Etymology edit

From doctor (teacher) +‎ -īna (feminine of -īnus).

Pronunciation edit

Noun edit

doctrīna f (genitive doctrīnae); first declension

  1. teaching, instruction
  2. doctrine
  3. learning, erudition

Declension edit

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative doctrīna doctrīnae
Genitive doctrīnae doctrīnārum
Dative doctrīnae doctrīnīs
Accusative doctrīnam doctrīnās
Ablative doctrīnā doctrīnīs
Vocative doctrīna doctrīnae

Related terms edit

Descendants edit

References edit

  • doctrina”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • doctrina”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • doctrina in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • doctrina in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • the origin, first beginnings of learning: incunabula doctrinae
    • to have a theoretical knowledge of a thing: ratione, doctrina (opp. usu) aliquid cognitum habere
    • to combine theory with practice: doctrinam ad usum adiungere
    • a man perfect in all branches of learning: vir omni doctrina eruditus
    • to be a man of great learning: doctrina abundare (De Or. 3. 16. 59)
    • to have received only a moderate education: a doctrina mediocriter instructum esse
    • sound knowledge; scholarship: doctrina exquisita, subtilis, elegans
    • profound erudition: doctrina recondita
    • to pass as a man of great learning: magnam doctrinae speciem prae se ferre
    • the usual subjects taught to boys: doctrinae, quibus aetas puerilis impertiri solet (Nep. Att. 1. 2)
    • Pythagoras' principles were widely propagated: Pythagorae doctrina longe lateque fluxit (Tusc. 4. 1. 2)
    • systematic, methodical knowledge: ratio et doctrina

Old Occitan edit

Etymology edit

Learned borrowing from Latin doctrīna.

Noun edit

doctrina f (oblique plural doctrinas, nominative singular doctrina, nominative plural doctrinas)

  1. doctrine

Spanish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /doɡˈtɾina/ [d̪oɣ̞ˈt̪ɾi.na]
  • Rhymes: -ina
  • Syllabification: doc‧tri‧na

Etymology 1 edit

Borrowed from Latin doctrīna.

Noun edit

doctrina f (plural doctrinas)

  1. teaching
  2. doctrine
Derived terms edit

Etymology 2 edit

Verb edit

doctrina

  1. inflection of doctrinar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Further reading edit