Indonesian

edit

Etymology

edit

From Dutch parkeer, parkeren (to park, halt and leave a vehicle in a spot), from French parquer.

Pronunciation

edit

Verb

edit

parkir (used in the form memarkir)

  1. (transitive) to park, halt and leave a vehicle in a spot.

Conjugation

edit
Conjugation of parkir (meng-, transitive)
Root parkir
Active Involuntary /
Perfective
Passive Basic /
Imperative
Jussive
Active memarkir terparkir diparkir parkir parkirlah
Locative
Causative / Applicative1 memarkirkan terparkirkan diparkirkan parkirkan parkirkanlah
Causative
Locative
Causative / Applicative1 memperparkirkan terperparkirkan diperparkirkan perparkirkan perparkirkanlah
1The -kan row is either causative or applicative, with transitive roots it mostly has applicative meaning.
Notes:
Some of these forms do normally not exist or are rarely used in standard Indonesian. Some forms may also change meaning.

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • Malay: parkir

Further reading

edit

Malay

edit

Etymology

edit

From Indonesian parkir, from Dutch parkeer, parkeren.

Pronunciation

edit

Noun

edit

parkir (Jawi spelling ڤرکير, plural parkir-parkir)

  1. car park, parking lot
    Synonyms: parkiran, tempat letak kereta, medan kereta
  2. parking space, parking spot, parking place
    Synonyms: parkiran, tempat letak kereta

Verb

edit

parkir (Jawi spelling ڤرکير, active memarkir, 3rd person passive diparkir)

  1. (transitive, intransitive) to park, halt and leave a vehicle in a spot.
    Synonym: letakkan
    Si bangang itu memarkir motosikalnya di laluan pejalan kaki.
    That idiot parked his motorcycle on the footpath.

Affixations

edit

Further reading

edit