piaci
See also: piąci
Hungarian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Adjective edit
piaci (not comparable)
- (relational) of or relating to market
- piaci részesedés ― market share
Declension edit
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | piaci | piaciak |
accusative | piacit | piaciakat |
dative | piacinak | piaciaknak |
instrumental | piacival | piaciakkal |
causal-final | piaciért | piaciakért |
translative | piacivá | piaciakká |
terminative | piaciig | piaciakig |
essive-formal | piaciként | piaciakként |
essive-modal | — | — |
inessive | piaciban | piaciakban |
superessive | piacin | piaciakon |
adessive | piacinál | piaciaknál |
illative | piaciba | piaciakba |
sublative | piacira | piaciakra |
allative | piacihoz | piaciakhoz |
elative | piaciból | piaciakból |
delative | piaciról | piaciakról |
ablative | piacitól | piaciaktól |
non-attributive possessive - singular |
piacié | piaciaké |
non-attributive possessive - plural |
piaciéi | piaciakéi |
Derived terms edit
Expressions
Further reading edit
- piaci in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
Italian edit
Pronunciation edit
Verb edit
piaci
- inflection of piacere: