pielgrzym

Polish

Etymology

Borrowed from German Pilgrim, from Latin peregrīnus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpjɛl.ɡʐɨm/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlɡʐɨm
• Syllabification: piel‧grzym

Noun

pielgrzym m pers

1. pilgrim (person on a journey for religious reasons)

   Synonyms: pątnik, (humorous) pielgrzymowicz

Declension

Declension of pielgrzym

	singular	plural
nominative	pielgrzym	pielgrzymi/pielgrzymy (deprecative)
genitive	pielgrzyma	pielgrzymów
dative	pielgrzymowi	pielgrzymom
accusative	pielgrzyma	pielgrzymów
instrumental	pielgrzymem	pielgrzymami
locative	pielgrzymie	pielgrzymach
vocative	pielgrzymie	pielgrzymi

Derived terms

adjectives

• pielgrzymi
• pielgrzymkowy

 

nouns

• pielgrzymka
• pielgrzymowicz

 

verb

• pielgrzymować

 

Further reading

• pielgrzym in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pielgrzym in Polish dictionaries at PWN