pątnik

See also: patnik and patník

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish pątnik, from Proto-Slavic *pǫtьnikъ. By surface analysis, pąć +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔn.tɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔntɲik
• Syllabification: pąt‧nik

Noun

pątnik m pers (female equivalent pątniczka, related adjective pątniczy)

1. (literary) palmer, pilgrim

   Synonym: pielgrzym

Declension

Declension of pątnik

	singular	plural
nominative	pątnik	pątnicy/pątniki (deprecative)
genitive	pątnika	pątników
dative	pątnikowi	pątnikom
accusative	pątnika	pątników
instrumental	pątnikiem	pątnikami
locative	pątniku	pątnikach
vocative	pątniku	pątnicy

Further reading

• pątnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pątnik in Polish dictionaries at PWN