pirra

See also: pirrâ

Icelandic

pirra (weak verb, third-person singular past indicative pirraði, supine pirrað)

pirra — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að pirra
supine (sagnbót)		pirrað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		pirrandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég pirra	við pirrum	present (nútíð)	ég pirri	við pirrum
	þú pirrar	þið pirrið		þú pirrir	þið pirrið
	hann, hún, það pirrar	þeir, þær, þau pirra		hann, hún, það pirri	þeir, þær, þau pirri

past (þátíð)	ég pirraði	við pirruðum	past (þátíð)	ég pirraði	við pirruðum
	þú pirraðir	þið pirruðuð		þú pirraðir	þið pirruðuð
	hann, hún, það pirraði	þeir, þær, þau pirruðu		hann, hún, það pirraði	þeir, þær, þau pirruðu

imperative (boðháttur)	pirra (þú)	pirrið (þið)
	pirraðu	pirriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

pirrast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að pirrast
supine (sagnbót)		pirrast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		pirrandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég pirrast	við pirrumst	present (nútíð)	ég pirrist	við pirrumst
	þú pirrast	þið pirrist		þú pirrist	þið pirrist
	hann, hún, það pirrast	þeir, þær, þau pirrast		hann, hún, það pirrist	þeir, þær, þau pirrist

past (þátíð)	ég pirraðist	við pirruðumst	past (þátíð)	ég pirraðist	við pirruðumst
	þú pirraðist	þið pirruðust		þú pirraðist	þið pirruðust
	hann, hún, það pirraðist	þeir, þær, þau pirruðust		hann, hún, það pirraðist	þeir, þær, þau pirruðust

imperative (boðháttur)	pirrast (þú)	pirrist (þið)
	pirrastu	pirristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

pirraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	pirraður	pirruð	pirrað	pirraðir	pirraðar	pirruð
accusative (þolfall)	pirraðan	pirraða	pirrað	pirraða	pirraðar	pirruð
dative (þágufall)	pirruðum	pirraðri	pirruðu	pirruðum	pirruðum	pirruðum
genitive (eignarfall)	pirraðs	pirraðrar	pirraðs	pirraðra	pirraðra	pirraðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	pirraði	pirraða	pirraða	pirruðu	pirruðu	pirruðu
accusative (þolfall)	pirraða	pirruðu	pirraða	pirruðu	pirruðu	pirruðu
dative (þágufall)	pirraða	pirruðu	pirraða	pirruðu	pirruðu	pirruðu
genitive (eignarfall)	pirraða	pirruðu	pirraða	pirruðu	pirruðu	pirruðu

pirra

only used in se pirra, third-person singular present indicative of pirrarse
only used in te ... pirra, syntactic variant of pírrate, second-person singular imperative of pirrarse

pirra (present pirrar, preterite pirrade, supine pirrat, imperative pirra)

Conjugation of pirra (weak)

	Active		Passive
Infinitive	pirra		pirras
Supine	pirrat		pirrats
Imperative	pirra		—
Imper. plural¹	pirren		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	pirrar	pirrade	pirras	pirrades
Ind. plural¹	pirra	pirrade	pirras	pirrades
Subjunctive²	pirre	pirrade	pirres	pirrades
	Participles
Present participle	pirrande
Past participle	—
¹ Archaic. ² Dated. See the appendix on Swedish verbs.