plosief

Dutch

Etymology

Probably borrowed. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

• IPA^(key): /ploːˈzif/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: plo‧sief
• Rhymes: -if

Noun

plosief m (plural plosieven, diminutive plosiefje n)

1. plosive

Adjective

plosief (comparative ploziever, superlative plosiefst)

1. plosive

Inflection

Declension of plosief
uninflected	plosief
inflected	plozieve
comparative	ploziever
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		plosief	ploziever	het plosiefst het plosiefste
indefinite	m./f. sing.	plozieve	plozievere	plosiefste
	n. sing.	plosief	ploziever	plosiefste
	plural	plozieve	plozievere	plosiefste
definite		plozieve	plozievere	plosiefste
partitive		plosiefs	plozievers	—