pokojowiec

Polish

Etymology

From pokój +‎ -owiec.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔkɔˈjɔvjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: po‧ko‧jo‧wiec

Noun

pokojowiec m pers

1. (historical) a servant at a royal court or wealthy noble's mansion

Declension

Declension of pokojowiec

	singular	plural
nominative	pokojowiec	pokojowcy/pokojowce (deprecative)
genitive	pokojowca	pokojowców
dative	pokojowcowi	pokojowcom
accusative	pokojowca	pokojowców
instrumental	pokojowcem	pokojowcami
locative	pokojowcu	pokojowcach
vocative	pokojowcze	pokojowcy

Related terms

adjectives

• antypokojowy
• pokojowy
• spokojniutki
• spokojny

 

adverbs

• pokojowo
• spoko
• spokojnie
• spokojniutko

 

nouns

• pokoiczek
• pokoik
• pokojowa
• pokojowość
• pokojówka
• pokój
• przedpokój
• spokój
• uspokajacz

 

verbs

• uspokajać
• uspokoić
• zaspokajać
• zaspokoić

 

Further reading

• pokojowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pokojowiec in Polish dictionaries at PWN