pręcik

Polish

Etymology

From pręt +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈprɛɲ.t͡ɕik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲt͡ɕik
• Syllabification: prę‧cik

Noun

pręcik m inan

1. diminutive of pręt
2. (botany) stamen (a flower part that produces pollen)
3. (anatomy) rod (part of the retina of the eye)

Declension

Declension of pręcik

	singular	plural
nominative	pręcik	pręciki
genitive	pręcika	pręcików
dative	pręcikowi	pręcikom
accusative	pręcik	pręciki
instrumental	pręcikiem	pręcikami
locative	pręciku	pręcikach
vocative	pręciku	pręciki

Further reading

• pręcik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pręcik in Polish dictionaries at PWN