prophetalis
LatinEdit
EtymologyEdit
From prophēta (“prophet”) + -ālis.
PronunciationEdit
- (Classical) IPA(key): /pro.pʰeːˈtaː.lis/, [prɔpʰeːˈt̪äːlʲɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /pro.feˈta.lis/, [profeˈt̪äːlis]
AdjectiveEdit
prophētālis (neuter prophētāle); third-declension two-termination adjective
DeclensionEdit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | prophētālis | prophētāle | prophētālēs | prophētālia | |
Genitive | prophētālis | prophētālium | |||
Dative | prophētālī | prophētālibus | |||
Accusative | prophētālem | prophētāle | prophētālēs prophētālīs |
prophētālia | |
Ablative | prophētālī | prophētālibus | |||
Vocative | prophētālis | prophētāle | prophētālēs | prophētālia |
Related termsEdit
ReferencesEdit
- “prophetalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- prophetalis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- prophetalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- prophetalis in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016