psikus

See also: Psikus

Polish

Etymology

From pies +‎ -i- +‎ kęs.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɕi.kus/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ikus
• Syllabification: psi‧kus
• Homophone: Psikus

Noun

psikus m animal

1. (colloquial) joke, prank, trick

   Synonyms: facecja, figiel, żart

   cukierek albo psikus ― trick or treat

Declension

Declension of psikus

	singular	plural
nominative	psikus	psikusy
genitive	psikusa	psikusów
dative	psikusowi	psikusom
accusative	psikusa	psikusy
instrumental	psikusem	psikusami
locative	psikusie	psikusach
vocative	psikusie	psikusy

Further reading

• psikus in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• psikus in Polish dictionaries at PWN