See also: Pies, piés, piês, and píes

English

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

pies

  1. plural of pie

Verb

edit

pies

  1. third-person singular simple present indicative of pie
  2. third-person singular simple present indicative of pi

Anagrams

edit

Asturian

edit

Noun

edit

pies

  1. plural of pie

Cornish

edit

Etymology

edit

Potentially borrowed from Middle English pye, a borrowing from Old French pie. Cognate with Welsh piod

Noun

edit

pies m (singulative piesen)

  1. (collective) magpies

Dutch

edit

Etymology

edit

Variant of pis.

Pronunciation

edit

Noun

edit

pies m (uncountable)

  1. (slang or childish) Alternative form of pis; pee, piss

Derived terms

edit

Anagrams

edit

French

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

pies f

  1. plural of pie

Anagrams

edit

Galician

edit

Verb

edit

pies

  1. (reintegrationist norm) second-person singular present subjunctive of piar

Kashubian

edit
 
Pies.

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *pьsъ.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈpjɛs/
  • Rhymes: -ɛs
  • Syllabification: pies

Noun

edit

pies m animal (diminutive piesk)

  1. dog (Canis familiaris)
    Synonym: tósz
  2. puppy (young dog)

Further reading

edit
  • Stefan Ramułt (1893) “pjes”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), page 137
  • Sychta, Bernard (1970) “ṕes”, in Słownik gwar kaszubskich [Dictionary of Kashubian dialects] (in Polish), volumes 4 (P – Ř), Wrocław: Ossolineum, page 259
  • Jan Trepczyk (1994) “pies”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
  • Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “pies”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi[1]
  • pies”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Latin

edit

Verb

edit

piēs

  1. second-person singular present active subjunctive of piō

References

edit

Old Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *pь̀sъ. First attested in the 14th century.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pjɛs/
  • IPA(key): (15th CE) /pjɛs/

Noun

edit

pies m animacy unattested (diminutive psek, related adjective psi)

  1. (attested in Masovia) dog (Canis lupus familiaris)
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 81:
      Nyektorzy szwyerzs gonyony przes psy (per canes) drvgego wszącz nye sromayą
      [Niektorzy źwierz goniony przez psy (per canes) drugiego wziąć [się] nie sromają]
    • 1874-1891 [End of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[2], [3], [4], volume I, page XLV:
      Psszy lowcze (canes ad venandum) wyączey kostvgya, nyszly [v]uzythku noszą
      [Psy łowcze (canes ad venandum) więcej kosztują, niżli [v]użytku niosą]
  2. (derogatory) dog (someone contemptible)
    • 1874-1891 [End of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[5], [6], [7], volume XXV, page 179:
      O, impudens canis nyesromyeslyvy psye!
      [O, impudens canis niesromieźliwy psie!]

Derived terms

edit
nouns
verbs
edit
adjectives
nouns

Descendants

edit
  • Polish: pies
  • Silesian: pies

References

edit
  • Boryś, Wiesław (2005) “pies”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “pies”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “pies”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pies”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Old Spanish

edit

Noun

edit

pies m pl

  1. plural of pie

Polish

edit
 
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl
 
psy

Etymology

edit

Inherited from Old Polish pies.

Pronunciation

edit

Noun

edit

pies m animal (diminutive piesek, augmentative psisko, related adjective psi)

  1. dog (Canis lupus familiaris)
  2. dog (any member of the family Canidae, including domestic dogs, wolves, coyotes, jackals, foxes, and their relatives (extant and extinct); canid)
  3. (hunting) male fox or badger
  4. (obsolete, music) place where strings of a violin are connected
  5. (obsolete) wooden peg with a blade with one end sharply cut, used to collect pulp
  6. (Middle Polish) harbor seal (Phoca vitulina)
    Synonym: foka pospolita

Declension

edit

Noun

edit

pies m animal or m pers

  1. (derogatory, law enforcement, slang) cop, policeman
    Synonyms: glina, gliniarz
  2. (colloquial, derogatory) dog (someone contemptible)
  3. (obsolete, derogatory) someone greedy

Declension

edit

Derived terms

edit
adjectives
adverbs
interjections
nouns
numerals
phrases
proverbs
verbs
verbs
edit
adverbs
nouns

Further reading

edit
  • pies in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pies in Polish dictionaries at PWN
  • pies in PWN's encyclopedia
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pies”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • PIES”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 12.09.2023
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pies”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “pies”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pies”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 167

Portuguese

edit

Verb

edit

pies

  1. second-person singular present subjunctive of piar

Silesian

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Polish pies.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈpjɛs/
  • Rhymes: -ɛs
  • Syllabification: pies

Noun

edit

pies m animal

  1. dog (Canis lupus familiaris)

Declension

edit

Further reading

edit
  • pies in dykcjonorz.eu
  • pies in silling.org
  • Henryk Jaroszewicz (2022) “pies”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 111
  • Aleksandra Wencel (2023) “pjes”, in Dykcjůnôrz ślų̊sko-polski, page 482

Spanish

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈpjes/ [ˈpjes]
  • Rhymes: -es
  • Syllabification: pies

Noun

edit

pies m pl

  1. plural of pie

Verb

edit

pies

  1. second-person singular voseo present subjunctive of piar