pies

See also: Appendix:Variations of "pies"

English

Pronunciation

• IPA^(key): /paɪz/

  • Audio (Southern England):

    (file)

• Rhymes: -aɪz

Noun

pies

1. plural of pie

Verb

pies

1. third-person singular simple present indicative of pie
2. third-person singular simple present indicative of pi

Anagrams

• EPIs, Peis, Epis, IEPs, pisé, epis, sipe, Seip, spie, Sipe, ipes

Asturian

Noun

pies

1. plural of pie

Cornish

Etymology

Potentially borrowed from Middle English pye, a borrowing from Old French pie. Cognate with Welsh piod.

Noun

pies f (singulative piesen)

1. (collective) magpies

Mutation

Mutation of pies

unmutated	soft	aspirate	hard	mixed	mixed after 'th
pies	bies	fies	unchanged	unchanged	unchanged

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Cornish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Dutch

Etymology

Variant of pis.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpis/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: pies
• Rhymes: -is

Noun

pies m (uncountable)

1. (slang or childish) Alternative form of pis; pee, piss

Derived terms

• piesen

Anagrams

• peis

French

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

pies f

1. plural of pie

Anagrams

• ipés, Pise, pisé

Galician

Verb

pies

1. (reintegrationist norm) second-person singular present subjunctive of piar

Kashubian

Pies.

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pьsъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpjɛs/
• Rhymes: -ɛs
• Syllabification: pies

Noun

pies m animal (diminutive piesk)

1. dog (Canis familiaris)

   Synonym: tósz

2. puppy (young dog)

Further reading

• Stefan Ramułt (1893) “pjes”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), page 137
• Sychta, Bernard (1970) “ṕes”, in Słownik gwar kaszubskich [Dictionary of Kashubian dialects] (in Polish), volumes 4 (P – Ř), Wrocław: Ossolineum, page 259
• Jan Trepczyk (1994) “pies”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “pies”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[1]
• “pies”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Latin

Verb

piēs

1. second-person singular present active subjunctive of piō

References

• "pies", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pь̀sъ. First attested in the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pʲɛs/
• IPA^(key): (15^th CE) /pʲɛs/

Noun

pies m animacy unattested (diminutive psek, related adjective psi)

1. (attested in Masovia) dog (Canis lupus familiaris)
   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 81:

     Nyektorzy szwyerzs gonyony przes psy (per canes) drvgego wszącz nye sromayą

     [Niektorzy źwierz goniony przez psy (per canes) drugiego wziąć [się] nie sromają]

   • 1874-1891 [End of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[2], [3], [4]}, volume I, page XLV:

     Psszy lowcze (canes ad venandum) wyączey kostvgya, nyszly [v]uzythku noszą

     [Psy łowcze (canes ad venandum) więcej kosztują, niżli [v]użytku niosą]

2. (derogatory) dog (someone contemptible)
   • 1874-1891 [End of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[5], [6], [7]}, volume XXV, page 179:

     O, impudens canis nyesromyeslyvy psye!

     [O, impudens canis niesromieźliwy psie!]

Derived terms

nouns

• psarka
• psarz
• psota

verbs

• psuć impf
• psy dawać impf
• łgać jako pies impf

Related terms

adjectives

• psotny

nouns

• psarek
• psarskie
• psotnik

Descendants

• Polish: pies
• Silesian: pies

References

• Boryś, Wiesław (2005) “pies”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “pies”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “pies”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pies”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Old Spanish

Noun

pies m pl

1. plural of pie

Polish

psy

Etymology

Inherited from Old Polish pies.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈpjɛs/

• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /ˈpsɘ/
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈpjɛs]

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Audio 3:

  (file)

• Rhymes: -ɛs
• Syllabification: pies

Noun

pies m animal (diminutive piesek, augmentative psisko, related adjective psi)

1. dog (Canis lupus familiaris)
2. dog (any member of the family Canidae, including domestic dogs, wolves, coyotes, jackals, foxes, and their relatives (extant and extinct); canid)
3. (hunting) male fox or badger
4. (obsolete, music) place where strings of a violin are connected
5. (obsolete) wooden peg with a blade with one end sharply cut, used to collect pulp
6. (Middle Polish) harbor seal (Phoca vitulina)

   Synonym: foka pospolita

Declension

Declension of pies

	singular	plural
nominative	pies	psy
genitive	psa	psów
dative	psu	psom
accusative	psa	psy
instrumental	psem	psami
locative	psie	psach
vocative	psie	psy

Noun

pies m animal or m pers

1. (derogatory, law enforcement, slang) cop, policeman

   Synonyms: glina, gliniarz

2. (colloquial, derogatory) dog (someone contemptible)
3. (obsolete, derogatory) someone greedy

Declension

Declension of pies

	singular	plural
nominative	pies	psy
genitive	psa	psów
dative	psu	psom
accusative	psa	psy/psów
instrumental	psem	psami
locative	psie	psach
vocative	psie	psy

Noun

pies m inan

1. (Przemyśl) peg stuck in the lower end of a rafter
2. (Kielce, in the plural) sewn-in strips on the shoulders of shirts

Derived terms

adjectives

• jak psu z gardła wyjęty
• pieski
• pod psem
• psowaty
• psu na budę

adverbs

• jak psa
• jak zbity pies
• psio

interjections

• całuj psa w nos
• na psa urok
• pies trącał

nouns

• ni pies, ni wydra
• pies łańcuchowy
• pies na baby
• pies ogrodnika
• pies policyjny
• pies przewodnik
• pies służbowy
• pies z kulawą nogą
• piesio
• psiak
• psiara
• psiarczyk
• psiarek
• psiarnia
• psiarz
• psica
• psię
• psina
• psiur
• psota
• psowate

numerals

• jak psów

phrases

• ostatnich gryzą psy
• psa by nie wygonił
• psy dupami szczekają
• srał to pies
• to pies?
• tu jest pies pogrzebany

proverbs

• dobra psu i mucha
• jak się chce psa uderzyć, to kij się znajdzie
• nie dla psa kiełbasa
• psy szczekają, karawana idzie dalej
• tanie mięso psy jedzą

verbs

• psioczyć impf
• psuć impf

verbs

• goić się jak na psie impf
• łgać jak pies impf
• podchodzić jak pies do jeża impf
• użyć jak pies w studni pf
• wieszać psy impf
• zdać się psu na budę pf
• zejść na psy pf, schodzić na psy impf
• żyć jak pies z kotem impf

Related terms

adverbs

• piesko
• psio

nouns

• pieseczek

Further reading

• pies in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pies in Polish dictionaries at PWN
• pies in PWN's encyclopedia
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pies”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “PIES”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 12.09.2023
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pies”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “pies”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pies”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 167
• Aleksander Saloni (1899) “pies”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 242
• Aleksander Saloni (1908) “pies”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 338
• Władysław Siarkowski (1878) “pies”, in “Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Kielc”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowej (in Polish), volume 2, chapter 3, Krakow: Komisyja Antropologiczna Akademii Umiejętności w Krakowie, page 252

Portuguese

Verb

pies

1. second-person singular present subjunctive of piar

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish pies.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpjɛs/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛs
• Syllabification: pies

Noun

pies m animal

1. dog (Canis lupus familiaris)

Declension

Declension of pies

	singular	plural
nominative	pies	psy
genitive	psa	psōw
dative	psu	psōm
accusative	psa	psy
instrumental	psym	psami/psōma
locative	psie	psach
vocative	psie	psy

Further reading

• pies in dykcjonorz.eu
• pies in silling.org
• Henryk Jaroszewicz (2022) “pies”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 111
• Aleksandra Wencel (2023) “pjes”, in Dykcjůnôrz ślų̊sko-polski, page 482

Spanish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpjes/ [ˈpjes]
• Rhymes: -es
• Syllabification: pies

Noun

pies m pl

1. plural of pie

Verb

pies

1. second-person singular voseo present subjunctive of piar