pyhäin

Ingrian

Pyhhäin.

Etymology

From pyhä (“holy”) +‎ -in.

Pronunciation

• (Ala-Laukaa) IPA^(key): /ˈpyhæi̯ne/, [ˈpyhæi̯n]
• (Soikkola) IPA^(key): /ˈpyhæi̯n/, [ˈpyxˑæi̯n]
• Rhymes: -yhæi̯n
• Hyphenation: py‧häin

Noun

pyhäin

1. icon (religious painting of a saint)

Declension

Declension of pyhäin (type 1/kärpäin, no gradation)
	singular	plural
nominative	pyhäin	pyhäiset
genitive	pyhäisen	pyhäisiin
partitive	pyhäistä, pyhäist	pyhäisiä
illative	pyhäisee	pyhäisii
inessive	pyhäisees	pyhäisiis
elative	pyhäisest	pyhäisist
allative	pyhäiselle	pyhäisille
adessive	pyhäiseel	pyhäisiil
ablative	pyhäiselt	pyhäisilt
translative	pyhäiseks	pyhäisiks
essive	pyhäisennä, pyhäiseen	pyhäisinnä, pyhäisiin
exessive1)	pyhäisent	pyhäisint
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References

• Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 446