quadratura
Italian edit
Etymology edit
From Latin quadrātūra.
Pronunciation edit
Noun edit
quadratura f (plural quadrature)
- squaring
- La quadratura del cerchio ― The squaring of the circle.
- square, panel
- (art) quadrature
Latin edit
Etymology edit
From quadrō (“make square”) + -tūra, from quadrus (“square, four-sided”), from quattuor (“four”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /kʷa.draːˈtuː.ra/, [kʷäd̪räːˈt̪uːrä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kwa.draˈtu.ra/, [kwäd̪räˈt̪uːrä]
Noun edit
quadrātūra f (genitive quadrātūrae); first declension
- a squaring, making square, quadrature
- (by extension) a square
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | quadrātūra | quadrātūrae |
Genitive | quadrātūrae | quadrātūrārum |
Dative | quadrātūrae | quadrātūrīs |
Accusative | quadrātūram | quadrātūrās |
Ablative | quadrātūrā | quadrātūrīs |
Vocative | quadrātūra | quadrātūrae |
Related terms edit
Descendants edit
- English: quadrature
- German: Quadratur
- French: quadrature
- Italian: quadratura
- Romanian: cvadratură
- Russian: квадратура (kvadratura)
- Spanish: cuadratura
References edit
- “quadratura”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- quadratura in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- quadratura in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.